Is de buikpijn anders nu ik weet dat hij blijft? Een voordeel is dat ik al vaker in mijn leven met kwalen te maken heb gekregen die blijvend waren, zoals astma en artrose. Ze gaan niet over, ik vond een manier om ermee om te gaan. Dit is het volgende stapje terug. Ik vind mijn weg wel weer.

Ik betrap me er wel op dat ik eigenlijk graag wil weten hoe lang het allemaal gaat duren. Wordt de kanker een chronische ziekte, waardoor ik de komende járen langzaam achteruit ga? Of gaat het sneller en ben ik er volgend jaar niet meer? Het is allebei niet aantrekkelijk,  maar in het laatste geval zou ik mij bijvoorbeeld niet meer druk maken om die stomme voetwratten. Ik denk bij problemen natuurlijk nu ook al af en toe: “Het duurt mijn tijd wel uit”. Elk nadeel heeft zijn voordeel.

Ze weten het niet. Het gaat verder zoals het het afgelopen jaar ging. Op iedere nieuwe uitslag wordt geprobeerd een nieuw antwoord te vinden. De kunst blijft om te leven bij de dag.

Anders na gisteren? Welnee, gewoon de volgende stap.