Hier wil nog wel lukken,  maar van nu schiet ik steeds weg naar morgen. Ik kan ook zeggen: ik denk nu steeds aan morgen, dat is toch nu.

Bij het ontbijt elkaar maar even voorbereid op wat slechte scenario’s. Behalve wel of geen verdere chemo’s nu, kan er ook nog onduidelijkheid zijn over de uitslag. Of er moet nog wel een volgende,  maar dat kan niet meteen. We hoefden er niet lang over te praten, we hebben allebei inmiddels ervaring genoeg om met van alles rekening te houden. Zelfs met datgene waar wij nu niet op kunnen komen. Het blijft vervelend dat het om een bel-afspraak gaat en dat ik niet weet hoe laat. Ik had bedacht dat ik vandaag zou vragen of ze iets over de tijd kunnen zeggen. Maar dat is afhankelijk van hoe laat de uitslag van het laboratorium er is. En artsen zitten niet achter het scherm te wachten op zo’n uitslag. Patiënt zijn= geduldig zijn.

Lode is jarig en wordt zes. De zoveelste verjaardag waar ik niet bij zal zijn.